Solo una settimana
- VENETIË
- FIRENZE
In 2024 besloten we voor het eerst sinds lange tijd géén roadtrip te maken door ons geliefde Italië. Wij kozen dit jaar voor een mooie vakantie in Vietnam, en daar hebben we ook geen spijt van gehad. Er zijn méér mooie landen naast Italië natuurlijk!
Maar toch…helemáál niet even van ons favoriete land genieten…dat konden we niet over ons hart verkrijgen. Daarom besloten we om van 10 mei t/m 19 mei een aantal dagen naar Venetië en Firenze te gaan! “Solo una Settimana”, slechts één week!
VENETIË: We vlogen met Easyjet en vertrokken om 07:00 ’s morgens vanaf Schiphol. De vlucht verliep prima en we landden om ongeveer 08:30 uur. Daar stapten we op de boot naar Venetië. We hadden een eenvoudig hotel geboekt op het Campo San Geremia, op een steenworp afstand van het treinstation en dus middenin het centrum van Venetië. Met de boot werden wij afgezet bij de halte “Guglie” en we wandelden zo in 2 minuten naar ons hotel (Alloggi Gerotto Calderan). Omdat we vroeg gearriveerd waren hadden we natuurlijk nog de gehele dag om op ons gemak een oriënterende wandeling te maken, een eerste drankje te drinken en een eerste “gelato” te nuttigen! We dineerden ’s avonds bij Trattoria Al Bomba. Een restaurant met één lange tafel om aan te zitten. Daardoor kom je automatisch in gesprek met de overige gasten. Als die er zouden zijn….helaas was het restaurant die avond slecht bezocht, maar het eten was voortreffelijk, om maar niet te spreken over de geweldige wijnen!!
MUSEO CORRER en PALAZZO DUCALE: De tweede dag in Venetië begonnen we met een ontbijt in de mooie wijk Cannaregio, bij Majer. Heerlijk! Even rustig opstarten met een cappuccino en een cornetto (croissant), al dan niet gevuld met zoetigheid (wij houden er van!). Overigens hangt de poster die waarschuwt voor agressieve vogels (zie foto) er niet voor niets: een dag eerder werd Inge tijdens het nuttigen van een broodje op een terras brutaal beroofd van haar maaltijd door een reusachtige meeuw die het in een soort vrije val zo uit haar hand vandaan griste! Dus ook ú bent nu gewaarschuwd!
Vandaag hebben we een flinke wandeling gemaakt en kwamen o.a. de Ponte Chiodo tegen. Dit is de laatste brug in Venetië zonder reling. Omdat de brug privé eigendom is hoeft de brug niet aan de geldende veiligheidseisen te voldoen.
We bezochten het Museo Correr op het San Marcoplein. Het museum heeft kunst, documenten, foto’s en kaarten met betrekking tot de geschiedenis en het dagelijks leven van Venetië.
Later bezochten we de Palazzo Ducale, oftewel het Dogepaleis. Dit voormalige paleis van de doge, de leider van de republiek Venetië, is een bezoek meer dan waard. Naast de prachtige paleiszalen is het natuurlijk vooral leuk om de gevangenis (waaruit Casanova ooit ontsnapte) en de Brug der zuchten te bezoeken! Italië kenners weten dat die brug zo heet omdat gevangenen via die brug bij hun cel kwamen en daar voor het laatst door een klein raam een blik naar buiten konden werpen, natuurlijk met een diepe zucht omdat ze voorlopig alleen maar de vier muren van hun cel zouden zien.
We lunchten vandaag bij een favoriet restaurant van ons, Osteria alla Frasca. We zijn hier ooit naar toe geleid door de beste Venetië gids die je kan bedenken, Marian Muilerman van Venetian Steps. Zij heeft ons echt de weg gewezen naar minder bekende delen van Venetië, weg van de massale drukte en de toeristische valkuilen. Zo kwamen we ook bij dit restaurant terecht en wij lunchen of dineren er altijd als we in Venetië zijn!
Een andere goede tip om lekker te eten is het restaurant waar we ’s avonds toevallig op stuitten in de wijk Dorsoduro: “Estro Vino E Cucina”. Een prachtige wijnbar met een geweldige keuken!
CASTELLO en de BIENNALE: Een andere mooie wijk in Venetië is Castello. Zo’n beetje het meest oostelijke gedeelte, zeg maar: de staart van de vis. Je vindt er o.a. het Arsenaal van Venetië. Een complex van door de staat beheerde scheepswerven, en wapen- en munitiedepots samengebracht op dit punt in Venetië. Binnen de muren van het Arsenaal bezochten wij een gedeelte van de Biennale, de tweejaarlijkse internationale kunsttentoonstelling in Venetië. Naast liefhebbers van wijn en goed eten zijn wij ook gek van kunst, dus we keken onze ogen uit! De prachtige oude ruimtes van het Arsenaal konden geen betere achtergrond vormen voor de veelal moderne kunst, schitterend!
We hadden veel gelopen vandaag dus we dineerden ’s avonds dicht bij huis, in Cannaregio bij Ristorante da Rioba, heerlijk buiten aan het water!
BASILICA DI SAN MARCO: Op de vierde dag van ons verblijf in Venetië begonnen we wederom met een Italiaans ontbijt bij Majer. Aan de overkant was een basisschool en het was niet moeilijk om te raden wat het favoriete vervoersmiddel van de leerlingen is! Vandaag zouden we een bezoek brengen aan de Basilica di San Marco op het San Marcoplein. Onderweg daar naar toe liepen we nog even over de lokale markt, de Mercato di Rialto.
We hadden online tickets gekocht voor ons bezoek aan de Basilica di san Marco, gecombineerd met een rondleiding door een gids (wij gebruikten hiervoor de app van Tiqets). Hierdoor ontwijk je de langste rijen en leer je ook nog eens iets van de gids! De indrukwekkende Basiliek van San Marco staat midden op het San Marcoplein. Het is echt een opvallend gebouw en een mooi voorbeeld van Byzantijnse architectuur. Voor mij is het een van de meest herkenbare plekken van Venetië, en het laat goed zien hoe rijk de stad ooit was – niet alleen in geld, maar ook in cultuur en vakmanschap.
Boven de hoofdingang van de Basiliek van San Marco in Venetië zijn vier bronzen paarden te zien. Deze beelden zijn replica’s van antieke paarden die oorspronkelijk uit Constantinopel komen en in 1204 door de Venetianen als oorlogsbuit zijn meegenomen tijdens de Vierde Kruistocht. De originele paarden zijn vanwege hun historische waarde en kwetsbaarheid naar binnen verplaatst en zijn nu te bewonderen in het museum van de basiliek.
Interessant: de basiliek was vroeger de privékapel van de dogen, de leiders van Venetië. Daardoor heeft het gebouw een sterke link met het Palazzo Ducale ernaast. Het laat goed zien hoe religie en macht vroeger hand in hand gingen in de stad.
Binnen is het helemáál prachtig: overal zie je schitterende mozaïeken die meteen de aandacht trekken. Alles is rijk versierd, tot in de kleinste details. Veel goud, dus letterlijk: schitterend!
We sloten de dag af met een mooie wandeling en bezochten het Palazzo Cavalli-Franchetti. Dit is een prachtig paleis aan het Canal Grande, vlak naast de Ponte dell’Accademia. Het werd gebouwd in de 16e eeuw, maar kreeg in de 19e eeuw een opvallende neogotische make-over. Tegenwoordig worden er regelmatig tentoonstellingen en culturele evenementen georganiseerd, dus het is zeker de moeite waard om even binnen te kijken als je de kans krijgt (en dat kan tijdens de Biennale meestal gratis!).
De Ponte dell’Accademia is een van de vier bruggen over het Canal Grande. De brug zelf is van hout en dateert uit 1933. Vanaf hier heb je een prachtig uitzicht over het kanaal, vooral richting de koepel van de Santa Maria della Salute. Het is een populaire plek om foto’s te maken of gewoon even te genieten van het uitzicht.
We dronken nog een laatste borrel (limoncello spritz) en we aten een paar cicchetti. ’s Avonds eindigden we (eindelijk) met een pizza. Niet ons favoriete gerecht als we in Italië zijn, maar zo af en toe natuurlijk niet te versmaden!
MURANO, BURANO en BIENNALE DEEL TWEE: Op dag vijf waren we vroeg uit de veren. Na ons dagelijkse ontbijt met een cappuccino en een cornetto stapten we op de Vaporetto die ons naar Murano zou brengen. Murano is een charmant eilandje vlak bij Venetië, wereldberoemd om zijn eeuwenoude glasblazerijtraditie. Je wandelt er langs kleurrijke huisjes, knusse kanaaltjes en gezellige winkeltjes vol schitterend glaswerk. We bezochten een glasblazerij waar een paard van glas werd geproduceerd alsof het niks was! We genoten van een Cappuccino op een zonnig terras en keken naar de mensen die voorbij gingen. Murano is klein, relaxed en perfect voor een leuke dagtrip.
We stapten bij de vuurtoren weer op de Vaporetto om naar Burano te varen. Burano is een vrolijk en kleurrijk eilandje bij Venetië, bekend om zijn fel geschilderde huisjes en traditionele kantkloskunst. Volgens de overlevering schilderden vissers hun huizen in felle kleuren zodat ze hun huis van ver konden herkennen als ze terugkeerden uit de lagune, vooral op mistige dagen. Het voelt als een levend schilderij waar je heerlijk doorheen kunt slenteren. Je vindt er charmante straatjes, leuke boetiekjes en gezellige restaurantjes aan het water. Ideaal voor een ontspannen uitstapje en prachtige foto’s!
TIP: stap uit bij de vaporetto halte “Mazzorbo”. Dat is één halte vóór Burano, wandel het laatste stukje zodat je Burano ook vanaf een afstandje kan bewonderen. Bij de halte Mazzorbo lunchten wij overigens heerlijk bij Trattoria Alla Maddalena. Maar pas op! Stap niet per ongeluk het restaurant ernaast binnen (“Venissa”). Dat heeft een Michelinster en daar eet je dus voor minder aantrekkelijke prijzen (maar wel lekker denk ik!).
Nadat we weer hadden genoten van een wandeling door Burano waar we niet genoeg kunnen krijgen van de sfeer, de gekleurde huisjhes en de gezellige drukte, bracht de vaporetto ons weer terug naar Venetië. We zouden het tweede gedeelte van de Biennale bezoeken, dit deel ligt in de tuinen van Venetië: de “Giardini della Biennale“. Giardini della Biennale is eigenlijk een super chill park in Venetië, vlakbij het centrum. Het is niet zomaar een park, want het is iedere keer dé plek waar de Venetiaanse Biënnale plaatsvindt. Dit is een van de grootste en oudste kunstfestivals ter wereld, waar kunstenaars uit heel veel verschillende landen hun nieuwste en vaak ook heel bijzondere kunst laten zien.
Het park zelf is een soort groene oase, met mooie bomen, grasvelden en bankjes waar je even kunt bijkomen. Maar wat het echt bijzonder maakt, zijn de tientallen kleine “huisjes” of paviljoens die verspreid staan over het terrein. Elk paviljoen vertegenwoordigt een land en daar wordt dan de kunst van dat land geëxposeerd. Dus als je rondloopt, is het een beetje alsof je in één park een mini wereldreis maakt langs allerlei verschillende stijlen en ideeën.
Tijdens de Biënnale is het er altijd levendig, met mensen die kunst bewonderen, praten over wat ze zien en genieten van de sfeer. Het is een fijne plek om rond te struinen, kunst op te snuiven en tegelijkertijd te genieten van het buiten zijn. Wij hadden er een ontmoeting met Marian Muilerman van Venetian Steps, zij geeft leiding aan het Nederlandse paviljoen wen wist ons dus ook alles over dat paviljoen te vertellen.
Kortom: de Giardini della Biennale is dé hotspot in Venetië waar kunst, natuur en internationale vibes samenkomen!
FIRENZE! We werden vandaag wakker en zagen dat het regende. Dat kwam goed uit, want we zouden de trein pakken naar onze volgende bestemming, Firenze! We hadden de vorige dag al onze treinkaartjes aangeschaft dus na een ontbijtje bij ons om de hoek wandelden we naar het station en we vertrokken om ongeveer 11:30 uur richting de renaissancestad. Reizen met de trein in Italië is net zo eenvoudig als in Nederland. Houd er alleen rekening mee dat voor een bepaald traject vaak verschillende tarieven gelden (stoptrein, sneltrein, internationale trein, maar ook bijvoorbeeld de (vertrek-)tijden hebben invloed op de prijs etc.) dus laat je vooraf vooral goed informeren!
We kwamen aan in Firenze en namen daar een taxi naar onze geweldige Air B&B, tussen Palazzo Pitti en de Ponte Vecchio in, op een perfecte locatie dus!
We maakten een stadswandeling en lunchten bij de pas geopende New Bridge Pizza Club. Een restaurant met alle kenmerken van een fastfood keten, dus niet een plek waar wij naar op zoek zouden zijn gegaan, maar de bediening, de sfeer, de muziek en ook het eten, het was allemaal top! Wat ons betreft écht een aanrader voor een lekkere lunch!
Na de lunch eindigden we uiteindelijk bij Ristorante Convivio waar we een mooi glas wijn dronken en waar wij uiteindelijk ook gedineerd hebben, de eerste Bistecca alla Fiorentina voor mij! We waren wel wat vermoeid en Inge voelde zich de hele dag al niet zo lekker dus we besloten op tijd huiswaarts te gaan om morgen weer fris en fruitig de stad verder te verkennen.
KUNST, CULTUUR en…VIS! Op onze tweede dag in Firenze begonnen we vroeg. We hadden kaartjes voor de Galerie degli Uffizi. We gingen er vanuit dat het vroeg in de ochtend wellicht wat minder druk zou zijn en we wilden een aantal werken wel echt goed kunnen bekijken.
Als je in Florence bent, mag je de Uffizi natuurlijk echt niet overslaan. Deze wereldberoemde kunstgalerij ligt vlak naast de Arno-rivier, op een steenworp van de Ponte Vecchio (dus ook vlakbij onze Air B&B!). Het gebouw zelf is al indrukwekkend – oorspronkelijk ontworpen in de 16e eeuw als administratief centrum (vandaar de naam “Uffizi”, wat “kantoren” betekent).
Maar goed, je komt hier natuurlijk voor de kunst – en die is echt next level. Denk aan meesterwerken van Botticelli (zoals De Geboorte van Venus), Leonardo da Vinci, Michelangelo, Rafaël, en mijn persoonlijke favoriet Caravaggio. Het is alsof je door een kunstgeschiedenisboek loopt, maar dan in het echt. De zalen zijn prachtig ingericht en volgen grofweg de chronologische ontwikkeling van de Italiaanse renaissancekunst. Je kunt er makkelijk een paar uur tot zelfs een halve dag doorbrengen, afhankelijk van hoeveel je wilt zien en hoe druk het is. Vergeet niet even uit het raam te kijken naar het uitzicht op de Arno en het Palazzo Vecchio – echt Instagramwaardig!
Tip: koop je tickets van tevoren online (Tiqets) , want het is een populaire plek en de wachtrijen kunnen lang zijn, vooral in het hoogseizoen.
Ná ons museumbezoek gingen we naar de Basilica di Santa Croce di Firenze. Toen we de basiliek binnenliepen, hadden we nooit verwacht dat het zo’n indrukwekkende plek zou zijn. Van buiten al prachtig, met die marmeren gevel, maar van binnen gaat er echt een wereld open. Je loopt er langs de graven van grootheden als Michelangelo, Galileo en Machiavelli. Het voelt echt een beetje alsof je in een Italiaanse eregalerij staat.
En dan is er nog die verstilde kloostergang, met een prachtige binnenplaats vol groen en rust. Even helemaal weg van de drukte, echt zo’n plek waar je gewoon even stil wordt. In een zijruimte daar vlakbij hangt ook een fresco van het Laatste Avondmaal, gemaakt door Taddeo Gaddi. Minder bekend dan die van Da Vinci (Milaan), maar minstens zo sfeervol en zó mooi in die serene en rustgevende setting.
We kregen een tip voor een mooi restaurant van een local, dus ’s avonds dineerden we in het restaurant Fishing Lab Alle Murate. Dit is niet alleen een visrestaurant, maar een reis door de tijd! Het restaurant zit in een 13e-eeuws gebouw waar vroeger het gilde van rechters en notarissen zat. Onder je voeten zie je door glazen vloeren Romeinse resten, en op de muren hangen 14e-eeuwse fresco’s – waaronder het oudste portret van Dante.
Terwijl je geniet van moderne seafoodgerechten, eet je dus letterlijk midden in de geschiedenis. Een bijzondere plek waar kunst, archeologie en goed eten samenkomen.
UPDATE: De link naar Fishing Lab werkt niet meer, het lijkt er helaas op dat het restaurant permanent gesloten is…
KOEPEL VAN BRUNELLESCHI: Voor vandaag hadden we besloten om de Duomo te bezoeken maar we namen eerst nog een kijkje in de Mercato Centrale. Altijd heerlijk om daar even rond te struinen en de diverse kramen te bezoeken. Op weg daar naartoe passeerden we overigens nog Basilica di San Lorenzo met het standbeeld van Ludovico di Giovanni de’ Medici en we hadden ook nog tijd om wat te drinken bij La Ménagere. Als je nou echt een paar leuke foto’s wilt maken voor je Instagram account, ga hier naar toe! Een combinatie van lunchroom, theehuis, bibliotheek en bloemenwinkel. Inge vond het prachtig, ik vond het niks, dus sorry, zelf even foto’s maken als je in Firenze bent!
Het mooiste gebouw in Firenze is natuurlijk de Duomo. De koepel van Brunelleschi en de prachtige façade zijn natuurlijk méér dan instagrammable! Wij kozen ervoor om de koepel te beklimmen (dus niet de toren) en hadden ook nú weer van tevoren online tickets gekocht via de app van Tiqets (die zouden me eigenlijk een extraatje moeten geven, omdat ik hun naam zo vaak noem!). Geloof me, het is écht verstandig, geen mooier gevoel dan toen wij langs een héél lange rij liepen om als eerste als soort van VIP’s naar binnen te gaan!
Het interieur van de Duomo zélf vonden wij opvallend sober, maar de koepel….geen woorden voor zo mooi! Op de helft van de klautertocht (nee, er is géén lift en de hoogte van de koepel is ongeveer 91 meter!) hadden we een korte pauze waardoor we de plafondschilderingen van redelijk dichtbij konden bewonderen en neemt u maar van mij aan, je raakt niet uitgekeken (Giorgio Vasaari & Frederico Zuccari zijn de kunstenaars)!
Eenmaal boven geniet je van een adembenemend 360˚ uitzicht! We zagen de Basilica di San Lorenzo, de Mercato Centrale, Uffizi, Basilica di Santa Croce etc.! We konden er wel uren blijven zitten, maar we waren nog niet klaar voor vandaag. We bezochten nog de grafkelder van de Duomo en het naastgelegen Museo dell’Opera del Duomo, een museum dat volledig gewijd is aan de kunst en geschiedenis van het Duomo-complex. Op weg naar “huis” passeerden we onze favoriete gelateria in Firenze (Gelateria Santa Trinita) en konden het natuurlijk niet laten om een lekker ijsje te eten. We hadden hier óók nog wel uren kunnen blijven zitten, maar ze schenken in een gelateria over het algemeen geen wijn!
Dat doen ze wél bij Enoteca Pitti, Gola e Cantina waar wij ’s avonds wederom op advies van iemand dineerden. Een heerlijke knusse wijnbar recht tegenover Palazzo Pitti waar ze ook nog eens een geweldige keuken hebben. Aanrader!!
PIAZZALE MICHELANGELO: Op onze laatste volledige dag in Firenze zijn we “naar boven gewandeld”, naar de Piazzale Michelangelo. Eigenlijk moet je dat vooral doen bij zonsondergang omdat het toch al schitterende uitzicht dan helemáál betoverend en vooral romantisch is. Maar dat hebben wij bij een eerder bezoek al eens gedaan en wij wilden nu graag lunchen op het plein.
Onderweg kwamen we o.a. langs de Ponte Alle Grazie met daarop een beroemd beeld dat zeer veel wordt gefotografeerd. Dit metalen beeld toont een man die met één voet op de brug staat en met de andere voet een stap in het niets lijkt te zetten. Volgens de Franse kunstenaar (Clet Abraham) symboliseert het beeld “de gewone mens die dagelijks de moed heeft om vooruit te gaan, zelfs als de weg onzeker is.”
Het beeld heeft een bewogen geschiedenis: sinds de eerste plaatsing in 2011 is het meerdere keren verwijderd, beschadigd en opnieuw geïnstalleerd. In 2021 keerde het definitief terug op de brug en is het sindsdien een geliefd symbool van hoop en durf in Florence. Toen wij er waren was het beeld volgeplakt met stickers. Geen idee waarom…
We vervolgden onze weg en kwamen langs de Sistema delle Rampe del Poggi. Dit is een mooie traproute uit de 19e eeuw, ontworpen door architect Giuseppe Poggi. Het pad loopt vanaf de wijk San Niccolò omhoog naar Piazzale Michelangelo, met onderweg fonteinen, grotten en veel groen. Ideaal voor een ontspannen wandeling met prachtig uitzicht over de stad. Na een recente restauratie ziet alles er weer top uit – zeker een aanrader als je Florence bezoekt!
We kwamen aan op het grote plein waar ook alweer een replica staat van de David van Michelangelo. Maar goed, daarom heet het plein natuurlijk ook Piazzale Michelangelo. Als je iets omhoog loopt kom je eerst bij de Chiesa di San Salvatore al Monte waar men bezig was met versieringen i.v.m. een huwelijk dat daar de volgende dag zou plaatsvinden, en nóg een stukje verder kom je bij Abbazia di San Miniato Al Monte. Dit is een prachtige romaanse basiliek uit de 11e eeuw. De gevel is versierd met groen en wit marmer en een mozaïek van Christus, Maria en San Miniato . Binnen vind je indrukwekkende fresco’s, een verhoogd koor en een oude crypte die volgens de legende de relieken van de heilige Miniato bevat. Vanaf het plein voor de kerk geniet je van wat ons betreft een van de mooiste uitzichten over Florence.
Wij lunchten in het mooie, klassieke en beetje ouderwetse (in a good way) restaurant “La Loggia“.
We liepen terug via de Giardino delle Rose, een prachtige rozentuin, uiteraard met uitzicht op de stad. We eindigden deze prachtige dag bij een oude bekende, we dineerden nogmaals bij Ristorante Convivio om nog één keer hun heerlijke Bistecca alla Fiorentina te proeven. We schoten nog wat avond foto’s en ten was het toch echt voorbij. Het was een heerlijke week, de volgende dag vlogen we moe maar voldaan weer op huis aan!
