2022 Venezia e Napoli
- Eimeldingen (D) 1 nacht
- Venetië 4 nachten
- Monterado 3 nachten
- Pacentro 3 nachten
- Vieste 3 nachten
- Locorotondo 3 nachten
- Napels 2 nachten
- Capalbio 3 nachten
- Panzano 3 nachten
- Como 3 nachten
EIMELDINGEN (D): De roadtrip van 2022 beloofde een heel bijzondere te worden. We mochten dit jaar namelijk maar liefst 4 weken op pad! Op de heenreis overnachtten we in Duitsland, Eimeldingen om precies te zijn. We verbleven in een prima hotel met fijn restaurant, vlak bij de snelweg dus perfect als doorreis accommodatie. De volgende dag, na het gebruikelijke oponthoud bij de Gotthardtunnel, kwamen we bij onze eerste stop aan in Italië.
VENETIË: Die eerste stop in Italië zou een hernieuwde kennismaking betekenen met de stad Venetië. We zijn er namelijk één keer eerder geweest (dagtochtje), toentertijd nog met onze jonge kinderen, gewoon vanuit de camping aan het Gardameer. Het was ook nog eens in het hoogseizoen. We vonden het verschrikkelijk! Het was té druk, té commercieel, té toeristisch, té duur etc.!
Toch hadden wij het gevoel dat Venetië veel meer te bieden had dan hoe wij het die dag ervaren hadden. We besloten om hulp in te schakelen en boekten een wandeltocht bij Marianne Muilerman van Venetian Steps. Dat is ons geweldig goed bevallen! Marian heeft ons de weg gewezen naar het “andere” Venetië en nu zijn we juist smoorverliefd op de stad. In één woord geweldig!
We kochten bij ons hotel een dagkaart voor de Vaporetto. Dat is eigenlijk gewoon een varende bus en de beste manier om Venetië te ontdekken! Laat je van tevoren goed informeren over prijzen en routes, je zal zien dat het minder ingewikkeld is dan het wellicht lijkt. Wij kochten een meerdagenkaart, waardoor we verder geen omkijken meer hadden naar onze tickets. Die kaart was overigens ook geldig voor de bus, voor ons praktisch, want die stopte vóór ons hotel. Twee haltes en we waren bij “Piazzale Roma” van waaruit je zo over de Ponte della Constituzione de stad inwandelt (of op de Vaporetto stapt om je verder te laten vervoeren)!
Wij spraken met Marian af bij de halte van de Vaporetto bij het San Marcoplein. Van daaruit hebben we samen een prachtige wandeling gemaakt. Marian vertelde ons veel bijzondere wetenswaardigheden. Wist je bijvoorbeeld dat er nauwelijks Piazza’s (Piazze) zijn in Venetië, maar dat die hier “Campo” heten? Uiteraard worden ook het San Marcoplein, de Brug der Zuchten, het Dogepaleis en de gondeliers uitgebreid besproken! Bijzonder was trouwens ook het bezoek aan de beroemde boekhandel “Libreria Acqua Alta“. Verder heeft Marian ons kennis laten maken met een aantal bijzondere wijken in Venetië als Cannareggio en San Polo. In beide wijken hebben we later ook heerlijk gegeten!
Later zijn we nog naar de kleinere eilandjes Murano en het iets verder gelegen Burano geweest. Vooral dat laatste plaatsje is wat ons betreft een aanrader. Prachtige kleurrijke huisjes, erg mooi en sfeervol! En ook hier kom je dus gewoon met de Vaporetto, maak er dus gebruik van!
Een laatste tip die we jullie niet willen onthouden is een bezoek aan de “Chiesa di San Giorgio Maggiore”, aan de andere kant van het water, recht tegenover het Dogepaleis. Toen wij er waren konden wij letterlijk de overige toeristen op één hand tellen. Je kunt de toren van de Chiesa bezoeken en met de lift (!) naar boven waarna je een prachtig uitzicht over Venetië wacht. Ik begrijp echt niet waarom het hier niet stervensdruk was! Ook deze plek is gewoon met de Vaporetto bereikbaar, slechts één halte verwijderd van de halte bij het San Marcoplein.
MONTERADO: Onze tweede halte van Roadtrip 2022 was Monterado. Een klein plaatsje in Le Marche, waar we een prachtig onderkomen gevonden hadden bij Castello di Monterado. Een prima uitvalsbasis van waaruit we o.a. het leuke plaatsje Corinaldo bezochten. Een middeleeuws stadje zoals er zoveel zijn in Italië maar natuurlijk ook weer met de eigen verhalen en legendes. Zo is er de waterput (Pozzo del Polenta), in het midden van een hoge trap (la Piaggia). Daar zou ooit een boer een zak met graan in hebben laten vallen. In een poging om zijn graan te redden viel hij zelf ook in de put waar hij nooit meer uit zou komen. Zijn graan was door de aanraking met water in polenta veranderd. Men beweert tegenwoordig dat de boer zich nu nog steeds tegoed doet aan de polenta en dat je soms de lucht van gebraden worst en andere barbecue lekkernijen kunt ruiken!
Verder is er het huis van Scuretto (Casa di Scuretto). De zoon van Scuretto, (een alcoholistische schoenpoetser die in het dorp woont) stuurde vanuit Amerika geld naar zijn vader opdat pa zijn woning kon laten bouwen waar de zoon zou kunnen wonen nadat hij weer teruggekeerd zou zijn vanuit Amerika. Pa maakte echter al zijn geld op aan drank. De zoon vertrouwde het niet en vroeg zijn vader naar foto’s om te bewijzen dat pa werkelijk een huis aan het bouwen was. Pa dacht slim te zijn en bouwde snel alleen de gevel. Hij stuurde zijn zoon toen een foto terwijl hij zelf uit het raam keek van die gevel, maar zoonlief trapte er helaas niet in….
Tijdens een eerdere roadtrip (2018) waren we al eens in Mondavio geweest en omdat dit prachtige plaatsje bijna náást Corinaldo ligt zijn we daar na ons bezoek aan Corinaldo toch ook maar weer even op het terras gaan zitten!
Op de tweede dag van ons verblijf in Monterado zat het wat het wéér betreft niet mee, regen! Maar dat mocht de pret natuurlijk niet drukken. We bezochten o.a. de plaats Fano. Op het grote plein staat een ster, op die plek is volgens de overlevering ooit een heks verbrand. Daarom lopen alle inwoners (en vooral studenten!) om de ster heen, het zou namelijk ongeluk brengen als je er overheen loopt!
In Senigallia kochten we gelato bij Brunelli, en dat was echt de allerlekkerste gelato die wij óóit in Italië hebben gegeten! Ten slotte waren we nog in de werkelijk schitterende universiteitsstad Urbino (Leonardo Da Vinci himself heeft iets te maken gehad met het ontwerp van de stadsmuren). Belangrijkste en overal in het oog springende gebouw is het Palazzo Ducale. Urbino is ook de geboorteplaats van de schilder Raffaello.
Niet ver uit de buurt van Urbino ligt de Gola del Furlo. Een prachtig natuurreservaat waar we een route langs de weg hebben gevolgd. Zo kwamen we o.a. bij de oud Romeinse tunnel (38 meter) die ooit handmatig uit de rotsen is gehakt!! In het plaatsje Furlo hebben we heerlijk geluncht.
Het was tijd om verder te reizen naar onze derde halte, het piepkleine plaatsje Pacentro in Abruzzo. Onderweg deden we nog het mooie Ascoli Piceno aan, waar we o.a. de plaatselijke delicatesse “olive Ascolane” aten, gevulde en gefrituurde olijven, heerlijk!
PACENTRO: In Pacentro logeerden we in een prachtige oude B&B, gelegen langs een steil weggetje dat naar het centrum(pje) van Pacentro leidde.
In de verte konden we vanaf de B&B het stadje Sulmona zien liggen. Dat hebben we uiteraard bezocht maar ik ben eerlijk als ik zeg dat het ons niet héél erg kon bekoren. Een mooi stadsplein met een oude aquaduct (13e eeuw), maar dat was het dan ook wel zo’n beetje (sorry Sulmona fans). Sulmona staat bekend om de “confetti di Sulmona”, gesuikerde amandelen in allerlei vrolijke kleuren. Ze worden overal in speciaalzaken verkocht. Dus dat was wel bijzonder!
In de avond besloten we te gaan eten in het piepkleine nabijgelegen dorpje Pacentro. Daar bleken niet héél veel restaurantjes te vinden te zijn (de eigenaar van het belangrijkste restaurant was op vakantie). We besloten daarom maar om bij de lokale trattoria een eenvoudige pizza te scoren. Dat bleek achteraf een geweldig idee! De horecagelegenheid (en tevens dorpshuis leek het) zat vlak naast de kerk waar die avond een bijeenkomst was. De kerk liep rond een uur of 7 uit, maar alle bezoekers bleven hangen op het plein om nog even na te praten. Het werd langzaam donker en de lampjes op het plein gingen aan. Daar zaten we dan, tussen alle locals op een dorpspleintje in de bergen in Italië, pizza, vino bianco, geweldig!
De volgende dag zijn we naar het prachtige Scanno gereden. Scanno staat bekend als het meest gefotografeerde dorpje in Italië. De wirwar van straatjes en steegjes hebben o.a. de bekende kunstenaar Escher geïnspireerd tot het maken van diverse kunstwerken.
Onderweg naar Scanno kom je langs het Lago di Scanno, waar veel Italianen graag recreëren. Daar hebben we een uitgebreide wandeling gemaakt (en het was wárm, en hóóg, en ik word oud…!) om uiteindelijk het meer van bovenaf te kunnen aanschouwen en om zodoende de vorm van het hart te ontdekken. Wij vonden het wat suggestief, maar je kón er inderdaad een hart in zien! De hike naar boven was echter wel héél erg mooi en daarom dus de moeite waard. We hebben er overigens ook heerlijk geluncht, we hebben er de lokale lekkernij “Arrosticini” gegeten, lamsvlees op spiesjes, heerlijk!
Daarna reden we door naar Scanno en genoten van de bijzondere sfeer in dit bijzondere stadje!
De regio Abruzzo heeft een prachtige kustlijn. Je vindt er veel mooie strandjes en baaien waar je als strandliefhebber heerlijk kunt genieten. Je vindt er ook de beroemde “Costa dei Trabocchi”. Een trabocco is een houten vissershuisje, gebouwd op palen in de zee. Bijzondere eeuwenoude bouwwerken die gek genoeg niet door vissers maar door boeren zijn ontworpen. De boeren waren namelijk niet gek. Zij wilden wel graag kunnen genieten van alles wat de zee te bieden heeft maar ze gingen er natuurlijk niet voor in een gevaarlijke boot zitten. Vanuit de huisjes konden ze heel gemakkelijk en vooral veilig hun netten uitgooien en de dagelijkse vangst binnenhalen.
De meeste trabocchi zijn niet meer in gebruik als vissershutje. Je vindt er nu vooral restaurants met op het menu natuurlijk vooral vis! Wij huurden in het plaatsje Marino di Di San Vito een fiets en peddelden heerlijk een middagje over het speciaal aangelegde fietspad, de “Via Verde” langs de kust en langs de vele trabocchi. Zonnetje op je bol, klein briesje vanuit de zee, lekker hapje en drankje onderweg, Viva Italia!
VIESTE: Op naar onze volgende tussenstop, op naar Vieste! Vieste is een schitterende plek (de parel van Gargano), gelegen op het schiereiland Gargano in Puglia. Op het puntje van de “spoor van de laars” zullen we maar zeggen. Toen wij arriveerden was het festival van de liefde nét voorbij, “Vieste in Love”! Overal hingen nog decoraties die daaraan herinnerden, we zijn nooit eerder in een romantischere plaats geweest! Vlak bij onze prachtige B&B was de scalinata dell’amore , de trap van de liefde. Vanuit het raam van ons verblijf waren overal rode harten en spreuken van liefde te ontdekken.
Vieste kent ook nog eens een zeer romantische legende. De legende van Pizzomunno en Cristalda. Pizzomunno was een knappe visser die woonachtig was in Vieste. Zeemeerminnen, of eigenlijk Sirenes, hadden geprobeerd om de visser te verleiden met hun gezang, maar hij was smoorverliefd op Cristalda. Jaloers sleepten de Sirenes daarom Cristalda de zee in waar zij stierf. Pizzomunno raakte versteend van verdriet en staat nu nog steeds op het strand te wachten tot zijn geliefde terugkeert uit de zee. Dat gebeurt volgens de legende één keer in de honderd jaar, dan brengen de geliefden samen een zomernacht door…
Een echte aanrader is om vanuit Vieste een boottochtje te maken naar de rotsen en grotten van Gargano. Onderweg wordt nog even een tussenstop gemaakt op een mooi strandje, absoluut de moeite waard!
LOCOROTONDO: We vervolgden onze reis naar het prachtige plaatsje Locorotondo waarmee we eerder in 2018 al kennis hadden gemaakt. We logeerden net buiten de plaats in de mooie B&B Trullisia. Locorotondo is een lief klein plaatsje met een wirwar aan straatjes met spierwitte huizen en meerdere gezellige en goede restaurants. Verder is het een prima uitvalsbasis om de regio Puglia verder te ontdekken.
We reden naar de Adriatische kust om daar de plaatsen Polignano a Mare en Monopoli te bezoeken. In Polignano a Mare waren ze druk bezig met de voorbereidingen voor de Red Bull Diving Contest die ook op TV zou worden uitgezonden. Het was er daardoor best druk, maar de sfeer bleef toch heel gemoedelijk en lief. Mooie plaats! We konden op één foto nog een glimp opvangen van het beroemde restaurant La Grotta Palazzese waar u al een viergangenmenu eet voor slechts EU 235,00 p.p.. Wilt u daar nog een wijnarrangementje bij, dan kost u dat slechts EU 195,00 extra! Het prachtige uitzicht krijgt u er gratis bij!
Het vissersstadje Monopoli is vooral bekend vanwege het mooie historische haventje. Je kan er heerlijk slenteren dor de mooie witte straatjes. De sfeer is echt geweldig relaxed! Uiteraard kan je er ook heerlijk eten. Natuurlijk is er veel vis, maar wij kozen voor een plaatselijke lekkernij waarvan ik mij de naam helaas niet meer kan herinneren! In ieder geval was het spicy gebakken (!) pasta en zeer smakelijk!
Op onze laatste dag in Puglia bezochten we de stad Lecce, de hoofdstad van Puglia. Wát een prachtige stad! Waar je ook loopt, overal zie je marmeren straten, paleizen en kerken! Op het centrale plein (Piazza S. Oronzo) vind je het mooie en goed geconserveerde Romeinse amfitheater.
Het plein is vernoemd naar de heilige Oronzo. Hij zou Lecce hebben gered van de pest, en kreeg als dank een ereplek in de stad. Op een hoge zuil staat zijn standbeeld. Eens markeerde deze het einde van de Via Appia, een van de belangrijkste verkeersaders van het Romeinse wegennet. (bron: https://ciaotutti.nl/reizen-door-italie/puglia/10x-doen-en-proeven-in-lecce/)
Verder zit Lecce vol met diverse horecagelegenheden, restaurants, bars etc., waardoor de stad bruist en overal gezelligheid uitstraalt. Ook de winkelliefhebbers komen in Lecce prima aan hun trekken door de vele winkels en boetiekjes. De stad heeft ook wat dát betreft dus voldoende te bieden. Wat ons betreft een stad die in de top 3 van mooiste Italiaanse steden past!
We eindigden deze dag met een bezoekje aan Alberobello, bekend vanwege de vele trulli. In 2018 hebben we hier een paar nachten gelogeerd, dit jaar vonden we een korte wandeling en een klein drankje in dit (toeristische) plaatsje even voldoende. Blijft wel heel bijzonder hoor, moet je gezien hebben!
NAPOLI: We verlieten Puglia en reisden af naar de stad waar we tot onze schaamte nog nóóit waren geweest: Napoli! Eerlijkheid gebiedt te zeggen dat we vooraf wat huiverig waren om er naar toe te gaan. We hoorden, ook van andere mensen die Italië een warm hart toedragen, veel negatieve geluiden over de stad. Rauw, vies, rommelig, gevaarlijk en je moest er vooral niet met je auto naar toe! Uiteindelijk vonden we dat we zelf maar eens moesten gaan kijken wat er allemaal waar is van alle verhalen en reserveerden een paar nachten bij B&B La Casa di NOA.
We kunnen jullie nu uit eigen ervaring vertellen: alles klopt! Napels ís rauw, ís vies, ís rommelig en je moet er vooral niet met je auto naar toe!! Maar gevaarlijk…? Nee, dat was het wat ons betreft écht niet! We hebben een rondleiding op de fiets gedaan en we reisden er bijvoorbeeld gewoon met de metro, ook ’s avonds laat. We hebben ons geen moment onveilig gevoeld. Dus nee, niet gevaarlijk, wel authentiek, volks, charmant en erg mooi! Al die eerder genoemde “negatieve” aspecten maken Napels juist tot wat het is: een stad met karakter, een stad als geen andere op de wereld!
En oh ja, ze houden in Napels erg veel van Maradona…
CAPALBIO: Capalbio is een klein ommuurd stadje in Zuid Toscane. In de Maremma om precies te zijn. Capalbio ligt op een hoge heuvel, op de grens van Toscane en Lazio, en wordt om die reden ook wel ‘la piccola Atene’ genoemd (het kleine Athene). Men maakt daarmee de vergelijking met de Akropolis in Athene. Vóór de belangrijkste toegangspoort aan de Piazza Belvedere vind je een kleurrijke fontein met een bijzonder beeld. Het is één van de befaamde Nana’s van de bekende, Frans-Amerikaanse kunstenares Niki de Saint Phalle. Hierover later meer!
Op de stadsmuur van Capalbio zijn diverse restaurantjes te vinden. Je kan daar heerlijk eten en het geweldige uitzicht (je kan in de verte de zee zien!) krijg je er gratis bij. Op een bepaalde plek op die stadsmuur staat een bankje, speciaal om van daar af de prachtige zonsondergang te kunnen aanschouwen.
Vanuit Capalbio kan je gemakkelijk een aantal mooie plaatsen bereiken die óók in Zuid Toscane liggen. Wij bezochten Sorano, Sovana en het schitterende Pitigliano.
Sorano is een gedeeltelijk uit tufsteen gehouwen dorpje met veel hoogteverschillen. Sommigen vinden dat het een beetje aan Matera (Basilicata) doet denken, ik vind dat iets teveel eer. Matera is wat mij betreft onovertroffen mooi. Maar ik begrijp de vergelijking wel! Het Massa Leopoldini is de oude vesting van het dorpje. Als je even doorstapt (en-klimt) kan je het dak van de vesting bereiken van waaruit je een prachtig uitzicht hebt op het omringende landschap.
Sovana is een heel mooi en vooral lieflijk klein dorpje. Je vindt er wat kasteelresten (La Rocca Aldobrandesca) en een mooie kerk, maar vooral een lief pleintje waar wij een prima lunch genuttigd hebben bij een alleraardigste uitbater!
Pitigliano is een grotere stad waar wij al eens eerder zijn geweest. Ik vind de stad erg mooi! Bijzonder is het aangezicht van de stad waar je het tufsteen bijna naadloos over ziet gaan on de bebouwing van de huizen. Meteen valt ook het prachtige Aquaduct op, gebouwd door de belangrijke familie Orsini. De stad kent een Joodse wijk die door velen Klein Jeruzalem wordt genoemd.
Om de dag af te sluiten zijn we nog even langs de warmwaterbronnen van Saturnia gereden. Erg mooi, maar wat ons betreft tegenwoordig té veel commercie er omheen Er is een grote parkeerplaats (betaald) van waaruit je wandelend de horecagelegenheid bereikt waarnaast zich de warmwaterbronnen bevinden. Erg druk, wij vonden Bagni San Filippo véél authentieker!
Op de laatste dag in Capalbio bezochten we de leuke haven van Porto Ercole voor een cappuccino. Porto Ercole ligt op het schiereiland Monte Argentario dat door twee landtongen aan het vaste land verbonden is. Porto Ercole was vroeger een vaste vakantiebestemming van onze Oranjes (Bernhard had er een vakantievilla) en straalt ook nog steeds een bepaalde grandeur uit. Het deed ons denken aan een mix van Portofino en Portovenere.
De middag was voor Il Giardino dei Tarocchi. Deze bijzondere beeldentuin ligt op slechts een paar kilometer van Capalbio. Eerder verwees ik al naar de Nana in de fontein bij de toegangspoort van Capalbio. Il Giardino dei Tarocchi staat vól met werk van dezelfde kunstenares. De Frans-Amerikaanse Niki de Saint Phalle (ook bekend van de fontein bij Centre Pompidou in Parijs en geïnspireerd door Gaudi) heeft vanaf 1979 bijna 20 jaar gewerkt om de tuin in 1998 eindelijk te kunnen openen. Alle taferelen hebben betrekking op de diverse tarotkaarten, zoals het vuur, het oordeel, de zon, de maan en natuurlijk de dood. Wij vonden het een erg bijzonder park en zeer de moeite van een bezoek waard!
PANZANO: We trokken door naar het Chiantigebied, eindbestemming Panzano. Onderweg kwamen we een restaurantje tegen waar we heerlijk hebben geluncht (Enoteca Nuvolari). Heerlijk authentiek tentje (inclusief geruite tafelkleedjes) met verse pasta, heerlijke wijn en gastvrije bediening!
De eerste dag in Panzano was wat teleurstellend, omdat het serieus was gaan regenen. We brachten de rest van de dag daarom door in onze (mooie) accommodatie Relais Fattoria Valle, waar ze gelukkig ook een meer dan uitstekend restaurant hebben!
De volgende dag hebben we naast Panzano zelf ook het plaatsje Valpoia bezocht waar we lunchten en ook een wijnproeverij hebben gedaan!
’s Avonds was het grote moment aangebroken: we hadden maanden geleden al gereserveerd om te gaan eten bij de wereldberoemde slager Dario Cecchini! Dario is o.a. bekend van de Netflix serie “Chef’s Table”. We hebben echt genoten. Wijntje bij aankomst, alle gasten aan één lange tafel en vooral veel vlees vanaf het open vuur (met uiteraard als klapstuk de Bistecca alla Fiorentina). Niet voor vegetariërs en veganisten dus, maar wij hebben er zeker van genoten.
De volgende dag besloten we een van onze favoriete stadjes in Italië maar weer eens te bezoeken. Het is er druk en erg toeristisch, maar op een of andere manier blijft San Gimignano ons gewoon aantrekken. We hebben een mooie stadwandeling gemaakt en ook weer heerlijk geluncht, net buiten de échte drukte! In de avond hebben we gedineerd in Castellina in Chianti.
COMO: De laatste stop van deze geweldige roadtrip was Como. We verbleven in de prachtige B&B Convento San Antonio. Vanaf de buitenkant een bouwval, maar binnen leek het wel een paleis, zo mooi! De locatie was ook prettig, vlak bij het treinstation, we konden de auto veilig op de binnenplaats parkeren en zaten zo’n 100 meter lopen vanaf de Duomo!
Como zelf is een mooie stad waar je uiteraard prima kan shoppen, maar ook heerlijk langs het meer kan wandelen. Meer dan voldoende terrasjes en prima restaurants maken het feest compleet.
Tijdens ons verblijf in Como bezochten we de plaatsen Bellaggio, Varenna en Menaggio. We reden met de auto naar Bellagio en van daaruit maakten we gebruik van de veerdienst. De route over de weg naar Bellagio was overigens nog best spannend, met zeer nauwe straatjes zo nu en dan! De veerboot daarentegen was zeer rustgevend! Van de drie plaatsje vonden wij Varenna het meest pittoresk en daarom het leukst. Ze zijn echter alle drie de moeite van een bezoekje waard en met de veerboot kan je gemakkelijk een mini roadtrip (laketrip) langs de stadjes maken!
